اسپویلر (spoiler): صفحاتی هستند که بر روی بال هواپیما قرار دارند و با فعال شدن آنها جریان منظم هوا از سطح بال جدا میشود و منجر به واماندگی کنترل¬شده میگردد. اسپویلر همانطور که از نامش پیداست به معنای برهم¬ریزنده و خراب¬کننده است. نتیجه عمل اسپویلر، کاهش نیروی بالابرنده و در ادامه کاهش ارتفاع است. زیرا اولین کاری که خلبان باید برای فرود و کاهش سرعت انجام دهد کاهش نیروی بالابرنده است. فعالیت اسپویلرها باعث کاهش چشمگیر نیروی بالابرنده شده و در نتیجه تمام وزن هواپیما روی چرخها می¬افتد و این امر باعث چسبندگی بهتر لاستیکها به زمین و باقی¬ماندن هواپیما روی آن و تأثیر بهتر ترمزها میشود که به این روش ترمز هوایی میگویند.
ترمزهای دیسکی (Disk breaks): هواپیما هم مشابه اتومبیل پدال ترمز دارد با این تفاوت که با فشار قسمت بالای پدال، ترمزهای دو سمت هواپیما فعال میشود و با فشار هر دو قسمت پدال، تمام ترمزها فعال میشوند. پس پدال ترمز هواپیما به سادگی اتومبیل نیست و ترمز هر بخش مستقل است. ترمزهای دیسکی بر دو نوع هستند: هیدرولیکی و بادی. این نوع ترمز پس از برخورد چرخها به باند استفاده میشود. این ترمز مستقیما روی چرخها تأثیر میگذارد.
نیروی رانش معکوس موتور (reverse thrust): این نوع ترمز زمانی که هواپیما مینشیند و چرخها کاملا با زمین برخورد میکنند، برای ایجاد نیروی مقاومت هوا و برای کم کردن سرعت هواپیماهای جت استفاده میشود. در واقع ریورسر همان چیزی است که نیروی پیشران تولید شده توسط موتور که باعث پیش¬بردن هواپیما میشود را به عقب میراند. استفاده از این سیستم باعث صدای غرش موتور میشود. طبق استانداردهای ایمنی استفاده از این روش در کنار ساختمانهای فرودگاهی و یا هنگامی که خودروهای هندلینگ در کنار هواپیما میباشند، ممنوع است
برچسب : نویسنده : aliparvazi222 بازدید : 102